Mineralne składniki żywności
nieorganiczne związki chemiczne, głównie jony dodatnie (kationy) sodu, wapnia, potasu, magnezu, żelaza oraz jony ujemne (aniony) związków fosforu, siarki, chloru. Obok białek są materiałem strukturalnym organizmu, wchodzą w skład płynów ustrojowych, wpływają na przebieg wielu procesów życiowych, mają działanie regulacyjne.
Ogół pierwiastków, z których składa się organizm człowieka, dzieli się na makroelementy, są to: tlen, węgiel, wodór, azot, wapń, fosfor, potas, siarka, chlor i sód – ich udział w masie ciała przekracza 99% – oraz mikroelementy, do których zalicza się m.in.: żelazo, magnez, miedź, mangan, kobalt, cynk, molibden, selen, fluor i jod – udział tej grupy wynosi ok. 1 %. Znaczenie mikroelementów dla zdrowia człowieka poznano lepiej w ostatnim czasie. Z uwagi na ich szczególną rolę w przebiegu procesów życiowych nazywa się je biopierwiastkami, niekiedy też metalami życia. Niemal pełny zestaw mineralnych składników żywności potrzebnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu człowieka zawiera nieoczyszczona sól kopalna lub odparowywana z wody morskiej. (Sól kuchenna, warzona, najczęściej sprzedawana w sklepach, to jedynie czysty chlorek sodowy). Źródłem większości mineralnych składników żywności jest także twarda (dolomitowa) woda do picia, która w odróżnieniu od wody miękkiej (z opadów), zasobnej głównie w sód, ma dużo wapnia, magnezu, cynku, litu i innych biopierwiastków. Dieta zapewniająca dostarczanie do organizmu odpowiednich ilości mineralnych składników żywności jest niepełna, jeżeli nie obejmuje równocześnie składników ułatwiających ich wchłanianie przez organizm. Na przykład niedobory witaminy D powodują niewielkie wchłanianie wapnia; podobna zależność wiąże witaminę C z żelazem.