Piwo

Piwo od najdawniejszych czasów było znane: stanowi ono napój zdrowy; w zbytku jednak używane jest upajające.
Trunek ten jest połączeniem, w mniejszej lub większej ilości, stosownie do mocy piwa, cząstek wyskokowych,  (Porter Londyński zawiera w sobie na 100 części co do wagi 4,20 wyskoku podpiwek zaś Londyński 1,28.) cukrowych i klejowatych, z gazem kwasem węglowym w wodzie rozpuszczonych. Piwo wyrabia się ze słodów zborowych; pospolicie do tego celu używa się słodu jęczmiennego lub pszennego, czasem połączonego z owsem, a bardzo rzadko z żytem. Przez nalanie na którykolwiek gatunek słodu wody gorącej, tworzy się rozciek smaku słodkiego, zwany brzeczką, do której dodawszy chmielu i drożdży, po wyfermentowaniu otrzymamy piwo.

Warzenie piwa zwyczajnego obejmuje w sobie pięć głównych robót; te zaś są:

1.    Słodowanie zboża.

2.    Zatarcie i otrzymanie wyciągu czyli brzeczki z ześrutowanego słodu.

3.    Zagotowanie brzeczki, i dodanie do niej potrzebnej ilości chmielu.

4.    Zadanie do powyższego płynu przyzwoitego stosunku drożdży.

5.    Należyte wyfermentowanie rzeczonej brzeczki, i nareszcie przechowanie utworzonego piwa.